Welkom op mijn website

Home Site nieuws Monique Alles over Cindy Mijn forums Interessante websites Online spelletjes Foto's van mij en Cindy Downloads

Contact opnemen Bezoek mijn gastenboek Meldt je aan voor mijn nieuws-feed and podcast feed

Mijn geschiedenis, hobbies, interesses, bezigheden en links naar voor mij relevante websites vind je allemaal verzameld op deze site!

Relevante verwijzingen voor dit artikel

Hieronder staat een lijstje links met subartikelen die bepaalde termen verduidelijken of extra informatie geven. Ze komen ook in de tekst van onderstaand hoofdartikel terug en maken een lang verhaal ietsje korter. dit is dus extra informatie.

Levensonderwijs Exercise 1, exercise 2, exercise 1 2 3 Musical Bier-experience Ceasar Droomflat BS&BS Jongerencommissie Phyality Steenweg Mijn forums Mijn hondje Cindy

Externe links: Bis Bis Mijn Hyves-pagina Mijn msn space

Mijn levensloop

Eerst even voorstellen

Mijn naam is Monique, maar mijn nicknaam is Moniquey. Ik ben 32 jaar oud en woon nu sinds een jaar weer in Roermond. De nick Moniquey is denk ik een jaar of 8 geleden ontstaan. Ik was verschillende ouderwetse verkleinnaampjes zoals Moniqueje en Moniqueske meer dan beu. Het klopt dat ik een vrij klein meisje ben, maar die namen deden vermoeden dat ik nog kleiner en vooral, nog debieler zou zijn dan ik werkelijk ben. Weg daarmee, dus! Op een gegeven moment kwam toch de drang om een verkleinnaampje te bedenken, en een nickname,die me wel een prettig gevoel gaf. Monica viel als nickname natuurlijk meteen af...Zo noemt mijn moeder me immers als ze boos op me is... Mijn nieuwe nick moest vlot en internationaal klinken, en verder passen bij een rijtje andere nicks:

** Dagmar's nick: Alicey

** Marielle's nick Marielley (later werd dat yeapsystar)

** en de namen van Marielle's hondjes, Muppy, Molly, Jessy en later ook nog Beauty... Dat zijn geen verkleinnamen maar hebben een vergelijkbare eindklank.

Zo, nu ken je de oorsprong van moniquey. De rest is een lang verhaal over hoe ik zo geworden ben als nu. als je weinig tijd hebt, kun je dit beter een andere keer lezen, want het is een heel lang verhaal. en ik ken dat gevoel dat je zoiets hebt van he, wanneer komt nou eindelijk dat einde want ik heb geen tijd meer en wil ook niet middenin onderbreken...

Hier dan het lange verhaal over Moniquey!

De eerste 21 jaar!

Ik ben in 1975 in roermond geboren, in het ziekenhuis. de eerste jaren woonden wij bij oma en opa thuis, dat was een hele vreemde situatie. We hadden een veel te klein huis met veel te veel mensen. toen ik 10 was gingen we eindelijk ergens anders wonen, eigenlijk in dezelfde straat maar 2 huizen verder. Het originele idee was dat we dan vlak bij oma woonden en gemakkelijk konden helpen als het nodig was, maar zo ver kwam het niet. een half jaar voordat we verhuisden kwam oma in een verzorgingstehuis terecht, en een paar maanden na onze verhuizing, 2 weken na de geboorte van mijn jongste zus overleed ze.

Jeugdinteresses

toen ik klein was speelde ik graag met poppen en met mijn zussen, maar ook met lego en playmobiel. verder speelden we vaak buiten en ik genoot van mijn skippybal. Op tv keek ik de Troetelbeertjes, de Snorkels, Niels holgersson, De tovenaar Van Os en nog wel een paar series maar ik weet niet meer alle namen ervan. Ik ging naar de St. Jozefschool in Leeuwen, een leuke school vanwege het speciale onderwijssysteem dat levensonderwijs werd genoemd, en dankzij allerlei speciale projecten, zoals toneelspelen, kerstprojecten, pasen en nog veel meer. Het was een leuke school, ookal waren er tijden dat ik er liever weg zou blijven omdat ik vreselijk gepest werd. Toch was het de beste basisschool die ik me maar had kunnen voorstellen.

Mavo

Nadat ik de basisschool afgerond had, was het tijd voor verandering van school, en ik ging naar de Minister Calsschool in Roermond waar ik de Mavo volgde. In de eerste 2 jaren vond ik dit een leuke school en een leuke periode. De manier van onderwijs geven was wel een beetje wennen, want de lesmethode was wel heel anders en de klassen waren veel kleiner. ook het voortdurend wisselen van klaslokalen was soms wennen.

In de eerste 2 jaren had ik veel vrienden, waaronder Loes en Irmgart, waar ik erg goed mee op kon schieten. We verzonnen maffe liedjes over onze docenten. Zie voor een voorbeeld exercise 1, exercise 2, exercise 1 2 3. De meest interessante docenten kwamen ergens wel aan de orde in deze vaak kinderachtige liedjes, die soms nog flauwer waren dan wat we zoal op de basisschool verzonnen. Gedurende het eerste jaar fietsten Irmgart en ik vaak overal naar toe, vooral in de laatste weken van dat jaar, en gingen we nogal eens onaangekondigd bij Juffrouw Wolters op bezoek... In het tweede jaar bbedahcten we flauwe geintjes om docenten voor de gek te houden en het jaar werd afgesloten met een feest dat wij voor de docente organiseerden met een BBQ en een dropping. Maar er kwamen maar 2 docenten en verder alle klasgenoten. de nacht was het absolute dieptepunt voor mij, omdat we nauwelijks aan slapen toe kwamen en midden in de nacht werd de tent omgegooid. ik was uitgeput toen ik thuis kwam. Verder begon toen ook duidelijk te worden dat ik een groeistoornis had en nog andere problemen. Het jaar erop volgden allerlei onderzoeken in het ziekenhuis van Roermond en later ook in Nijmegen.

Tegenvallers

vanaf het derde jaar begon de school erg tegen te vallen. Vooral de boekentas die ik dagelijks mee moest nemen werd zo zwaar dat hij nauwelijks te tillen was. De directeur van de school was van mening dat ik als oplossing maar wat meer krachttraining tijdens de gymlessen moest krijgen. de aanvraag van een tweede stel brailleboeken bleef steken omdat hij aangaf dat dit beslist niet nodig was. Gelukkig kwam de SVB (Studie- en vakbibliotheek), tegenwoordig onderdeel van FNB mij te hulp door eenmalig een dubbel pakket boeken aan te leveren, omdat zij tenminste bereid waren in te zien dat ik die echt nodig had. Ik zal meneertje Directeur wiens naam ik niet zal noemen eeuwig ondankbaar blijven voor zijn onbegrip en starre houding, want mijn lichaam zal er nooit 100% van herstellen.

Verder begon ik in die tijd een steeds slechter contact met klasgenoten te onderhouden, ik voelde me ook niet erg lekker. In die tijd begon mijn interesse voor de radio ook duidelijker te worden. Vooral de vrijdag was mijn radio dag, en verder volgde ik radio veronica ook regelmatig naar radio 2 en radio 5. Verdere interesses waren the Flying Doctors (vanaf 1992), nog steeds jeugdseries, Das recht zum lieben...tja verder weet ik het even niet. Muziek werd nog meer dan vroeger mijn passie, nu niet alleen kindermuziek maar ook popmuziek.

Havo-periode

De havo-periode begon erg moeilijk omdat het studietempo en lesmateriaal toch wel zwaarder waren dan de mavo. Verder kreeg ik voor het eerst een laptop en leerde ik computeren in Dos en wp51. Ik begon in die tijd mijn dagboek. Mijn klas was ineens weer dubbel zo groot geworden en ik leerde veel nieuwe mensen kennen. Maar toch was ik aanzienlijk vaker alleen. Mijn interesse voor muziek bleef en zo was ik vaak uren alleen op mijn kamer. Ook deed ik in die tijd mee aan een Musical als zangeres in het koor. Daar had ik erg veel plezier van. Aan het einde van de havo periode voelde ik een sterke drang om eens iets anders te gaan doen en om meer bij en onder de mensen te zijn. als eerste veranderde ik mijn radiostation: ik switchte naar een Engelstalig station wat een deel vergelijkbare muziek draaide met radio 3, maar ook heel andere muziek. verder was ik steeds vaker aanwezig bij voetbalwedstrijden van Gabrielle om daarna mee te gaan naar de kantine of kroeg, waar ik begon met het proeven en drinken van bier.

Zelfstandigheid en verandering

nadat ik mijn havo diploma behaald had, werd het dringend tijd voor het aanbreken van een nieuwe tijd in mijn leven, maar niet voordat ik 2 weken geweldig vakantie had gevierd in italie, een tijd die ik nooit meer zal vergeten. Waarschijnlijk gedurende de heetste zomer die ik heb meegemaakt gingen we veel zwemmen en leerden we ook veel gezellige mensen kennen. En in dat jaar brachten we de hond Ceasar uit Italie mee naar huis.

In september echter werd het tijd om eens uit huis te gaan kijken, en ik ging naar het Loo Erf in Apeldoorn. Binnen 2 dagen leerde ik een gevoel van vrijheid en zelfstandigheid kennen, wat ik me daarvoor nooit had kunnen voorstellen, maar waar ik onbewust altijd naar gezocht had, en veel sneller dan ik zelf verwacht had, voelde ik me ineens niet meer thuis bij mijn ouders. Ik begon een groei- en ontwikkelingsfase waarin ik naast een heleboel praktische zaken (Koken, schoonmaken, kleren wassen, reizen met bus en trein, boodschappen doen en nog veel en veel meer), ook weer leerde vrienschappen te sluiten. Al snel kende ik bijna iedereen op Het Loo Erf en werd ik lid van de revalidantenraad die belangenbehartiging deed. Het waren 9 drukke maanden waarin ik in eerste instantie besloot dat ik Maatschappelijk werk wilde gaan studeren en bij mijn ouders wilde blijven wonen. toch bleek dit besluit al gauw niet goed te voelen waardoor ik besloot zomervakantie te nemen en daarna voor een tweede keer terug te komen op het Loo Erf, dit keer voor orientatie op studie en nog meer zelfstandigheidstraining. In die tijd was ik veel meer op mezelf gericht en minder op anderen, sociale activiteiten en gezelligheid. In die eerste periode draaide ik bardiensten, die ik voor mezelf steeds in mijnn rooster inplande, in de tweede periode deed ik dit niet meer en zat ik ook niet langer in de revalidantenraad. Het Loo Erf voelde ineens heel anders voor me dan de eerste 9 maanden. Maar toch was deze periode vruchtbaar, ik besloot dat ik Personeel en Arbeid in Deventer wilde gaan studeren en dat ik daar ook wilde gaan wonen.

Droomflat in zicht

Voordat mijn droomwoning in zicht kwam, was ik enkele maanden thuis, waar ik Star Trek interessant begon te vinden, en mijn ruimere interesse voor Science Fiction ontstond. Verder was ik veel bij vrienden en probeerde ik de tijd te doden. In mei/juni werd het tijd dat ik een woning zou vinden dicht genoeg bij school, en Studentenhuisvesting Deventer kwam mij te hulp. Ze gaven mij een tip voor een eventueel mogelijke woning en toen we gingen kijken, bleek ik mijn droomwoning gevonden te hebben. Een paar maanden later trok ik in, en heb ik er 9 jaar lang gewoond, tot december 2006. toen moest ik er weg omdat het pand waarin mijn woning zich bevond gesloopt zou worden en de gehele wijk een grootschalige en noodzakelijke revisie zou ondergaan.

Studie

Het eerste jaar van mijn studie verliep voorspoedig. Er waren weliswaar een paar vakken die moeilijkheden gaven en die ik moest herkansen, maar over het algemeen ging het goed. Vanaf het tweede jaar begonnen de problemen. De opleiding werd ineens veel theoretischer en saaier, met opdrachten waarbij we vastliepen. Verder ging mijn vaardigheid op het gebied van gespreksvoering niet erg goed vooruit en het zag er al gauw naar uit dat ik zou blijven steken op dit vak, en zonder dit vak was er geen mogelijkheid om verder te gaan. Verder ontstonden er problemen bij een vak dat Methodiek psychodiagnostiek heette, doordat de testresultaten van mijn proefpersoon zoek raakten. Dit alles was frustrerend en ik was aan het einde van het schooljaar ernstig overspannen waardoor ik alles liet voor wat het was en 2 maanden lang afstand nam van mijn studie. gedurende het derde jaar ging het weer iets beter. Ik begon opnieuw met methodiek gespreksvoering en dankzij een betere docent had ik er een pretiger gevoel over. Verder waren de vakken in het derde jaar toch net weer iets meer op de praktijk gericht en voelde ik me er meer mee verbonden. Toch ging de studie niet echt goed, ik kon het tempo niet bijhouden en gespreksmethodiek was nog steeds mijn zwakke punt. Ik besloot in 2001 dat ik er een punt achter zou zetten. Intussen had ik al een half jaar niet meer echt gestudeerd omdat ik het niet zag zitten.

Mijn vrijwilligerswerk deed ik van 1998 t/m begin 2001 bij de BS&BS en van 2001 tot 2002 bij de Jongerencommissie. Verder was ik bezig met onze band Phyality en verder begon mijn interesse te groeien in het spirituele.

Heden

Vanaf 2001 was ik steeds vaker bij Dagmar en Phil in huis te vinden, eerst nog op de Steenweg en later in hun nieuwe huis. Ik was nauw betrokken bij hun bruiloft en bij hun verhuizing en heb ze vanaf dat moment altijd bijgestaan in leuke en moeilijke momenten, die daarna zeker veel gekomen zijn.

Computertijdperk

Vanaf 2004 kreeg ik een windows computer (ik had er daarvoor ook al een gehad, een paar maanden maar die was al snel stukk), en vanaf dat moment begon mijn interesse in chatten en internetten, en in mijn forums. `Via die forums leerde ik verschillende mensen kennen die mijn leven nogal beinvloed hebben vanaf dat moment: Cathy, Tom, roelie, Patty, teuntje, Ruud en nog wel een paar meer... Dat voegde nog eens een extra stukje gezelligheid aan mijn leven toe.

momenteel zijn er een paar dingen die mijn leven duidelijk beheersen, namelijk Cindy, Mijn eventuele toekomstige baan (externe link) en de aankomende renovatie van Dagmar en Phil, mijn 2 beste vrienden.

Index Contact Linklijst Mijn Hyves-pagina Mijn msn space

Met dank aan BlinfoTec's cursus websitebouwen voor visueel gehandicapten.